Róża ( Emerson)

 Oto jest sobie róża :

doskonała w każdym momencie swojego istnienia.

W ślicznie rozwiniętym kielichu

nie ma żadnego nadmiaru;

w bezlistnym korzeniu nie ma żadnego braku;

w pojedynczym pąku, zanim jeszcze rozkwitnie,

już przeżywa w pełni całe swe życie.

W każdej chwili natura tego kwiatu

jest zadowolona i on sam zadowala naturę.

Dla róży czas nie istnieje.

A człowiek – albo odkłada coś na przyszłość,

albo rozpamiętuje coś z przeszłości.

Nie żyje teraźniejszością,

ale odwracając wzrok opłakuje przeszłość

albo też, nie zwracając uwagi

na otaczające go wspaniałości,

wysila się, aby przewidzieć te,

które ewentualnie czekają go w przyszłości.

Nie poczuje się szczęśliwy i silny,dopóki,

jak ta róża, nie nauczy się żyć zgodnie z naturą

w teraźniejszości, ponad czas.